നാലുവട്ടം തോൽവി; ആ കരുത്തിൽ അഞ്ചാം തവണ സിവിൽ സർവീസിൽ റാങ്ക്: കുറിപ്പ്

കോവിഡ് വന്ന് ആളുകൾ പരസ്പരം അകലം പാലിക്കുന്നതിനും ഒരുപാട് മുമ്പേതന്നെ താൻ ജീവിതത്തിൽ സാമൂഹിക അകലം പാലിച്ചിരുന്നുവെന്ന് വെളിപ്പെടുത്തുകയാണ് അനുജോഷി എന്ന സിവിൽ സർവീസ് പരീക്ഷാ ജേതാവ്. ഇത്തവണ യുപിഎസ് സിപരീക്ഷയിൽ 264 ാം റാങ്ക് നേടിയാണ് അനു വിജയം കൈവരിച്ചത്. പരീക്ഷയിലെ പരാജയമെന്നു പറഞ്ഞ് വെറുതെ തള്ളിക്കളയാവുന്നതല്ല അനുവിന്റെ അനുഭവങ്ങള്‍. ഇക്കാലയളവില്‍ താന്‍ അനുഭവിച്ച മാനസിക സംഘര്‍ഷങ്ങള്‍ അനു തന്റെ ഫെയ്‌സ്ബുക്ക് കുറിപ്പിലൂടെ പങ്കുവെച്ചിരിക്കുകയാണ്. അഞ്ചാംതവണത്തെ ശ്രമത്തിലാണ് അനു വിജയം നേടിയത്. ഒാരോ തവണ പരാജയപ്പെടുമ്പോഴും സാമൂഹത്തിന്റെ ചോദ്യങ്ങളെ നേരിടാനാകാതെ ഉൾവലിഞ്ഞ് പോകുകയായിരുന്നുവെന്നും മാതാപിതാക്കളുടെയും അടുത്ത സുഹൃത്തുക്കളുടേയും പിന്തുണയാണ് തന്നെ വിജയത്തിലെത്തിച്ചതെന്നും അനു പറയുന്നു.

ചെന്നൈ ഐ.ഐ.ടിയില്‍നിന്ന് റാങ്കോടെ ബിരുദം പൂര്‍ത്തിയാക്കിയ ശേഷമാണ് അനു സിവില്‍ സര്‍വീസ് പരീക്ഷയ്ക്കുള്ള തയ്യാറെടുപ്പുകള്‍ ആരംഭിച്ചത്. സ്‌കൂളിലും അതിനുശേഷവും പഠനത്തില്‍ മികവുപുലര്‍ത്തിയിരുന്ന അനുവിനെ കാത്തിരുന്നത് കടുത്ത പരീക്ഷണം തന്നെയായിരുന്നു. തുടര്‍ച്ചയായി നാലുതവണയാണ് പരീക്ഷയില്‍ പരാജയപ്പെട്ടത്. ഒടുവില്‍ ഇത്തവണ 264-ാം റാങ്കാണ് അനു സ്വന്തം പേരില്‍ എഴുതിച്ചേര്‍ത്തത്.

കുറിപ്പിന്റെ പൂര്‍ണരൂപം

എന്റെ കഴിഞ്ഞ അഞ്ചു വര്‍ഷങ്ങള്‍...

2020 ഒരു ദുരന്തവര്‍ഷം ആയിരുന്നു.എല്ലാവര്‍ക്കും എന്നപോലെ എനിക്കും. 

ഒരു രഹസ്യം പറയട്ടെ? ആരെയും കാണാതെ, ആരോടും മിണ്ടാതെ, എല്ലാത്തില്‍നിന്നും തല കുമ്പിട്ടു ഒഴിഞ്ഞുമാറി നിന്നുള്ള ഈ ജീവിതരീതി എനിക്ക് ഏറെ പരിചിതം ആണെന്ന്. കൊറോണ കാലത്തിനു മുന്നേയുള്ള എന്റെ സ്വകാര്യമായ, വ്യക്തിപരമായ, കൊറോണക്കാലത്തെപ്പറ്റിയാണ് ഈ കുറിപ്പ്. Social distancing at the face of failure.

റിസള്‍ട്ട് വന്നെ പിന്നെ ഒരുപാട് പേര് എന്നെ വിളിച്ചു. സന്തോഷം പങ്ക് വെച്ചു. ഒരുപാട് സ്‌നേഹം തന്നു. എല്ലാത്തിനും എല്ലാത്തിനും ഒരുപാട് ഒരുപാട് നന്ദി. എല്ലാവര്‍ക്കും ഒരുപാട് നന്ദി.

ഇത് UPSC പരീക്ഷയില്‍ എന്റെ അഞ്ചാമത്തെ attempt ആണ്. എന്റെ അഞ്ചാം വര്‍ഷം. രണ്ടാം ഇന്റര്‍വ്യൂ.

ഇന്ന്, ഇന്ന് 5th August 2020, എനിക്ക് എല്ലാവരും ഉണ്ട്. ഞാന്‍ സ്‌നേഹിക്കപ്പെടുന്നു എന്ന ബോധ്യം ഉണ്ട്, എന്റെ self worth തിരികെ കിട്ടി. എനിക്ക് തന്നെ നഷ്ടപ്പെട്ട ഞാന്‍ എന്നിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്ന പോലെ.

പണ്ടും ഒരുപാട് അധികം കഴിവുകള്‍ ഒന്നും എനിക്കില്ല. തരക്കേടില്ലാതെ എഴുതും എന്നതൊഴിച്ച്. പക്ഷെ പഠിക്കാന്‍ ഞാന്‍ മിടുക്കി ആയിരുന്നു. Academics was my saving grace. School topper. IIT യില്‍ നിന്ന് റാങ്കോടെ പാസ്സായി. പഠിത്തത്തില്‍ എന്നും വിജയം മാത്രം കണ്ട ഞാന്‍ ഒരിക്കലും, ഒരിക്കലും കരുതിയില്ല, എത്ര പഠിച്ചിട്ടും പിന്നെയും പിന്നെയും ഞാന്‍ തോല്‍ക്കും എന്ന്.

പണ്ടേതോ ഇംഗ്ലീഷ് quotes ന്റെ ബുക്കില്‍ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്. Failures teach one many lessons എന്ന്. ഇന്നത്തെ എന്റെ success ന് ഞാന്‍ thankful ആണ്. പക്ഷെ കഴിഞ്ഞ നാലു തോല്‍വികള്‍ക്കും ഞാന്‍ അതെ പോലെ thankful ആണെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ നിങ്ങള്‍ വിശ്വസിക്കുമോ? ആരോ പറഞ്ഞതു പോലെ for teaching me to face failures with the ' grace of a woman and not the grief of a child', for making me a better human, for making me understand who my close friends are, for making me truly truly appreciate my parents and my family, for making me proud of myself for not giving up.

സുശാന്ത് സിംഗിനെ പോലെ ഞാനും ഒരു കയറിന്‍മേല്‍ തൂങ്ങാതെ നിന്നെങ്കില്‍ അത്, എന്റെ കൂട്ടുകാര്‍, ഞാന്‍ പഠിപ്പിച്ച എന്റെ കുട്ടികള്‍, എന്റെ അമ്മ, എന്റെ അച്ഛന്‍, ഇവര്‍ എല്ലാവരും മാത്രം കൊണ്ടാണ്. ആദ്യത്തെ attemptil തോറ്റതില്‍ എനിക്ക് തെല്ലും വിഷമം ഇല്ല. ഒട്ടും തന്നെ പഠിക്കാതെ എഴുതി അന്നത്തെ എന്റെ അഹങ്കാരത്തിന്റെ പുറത്ത് attempt വേസ്റ്റ് ആക്കി. രണ്ടാം attempt ഇല്‍ പക്ഷെ UPSC shocked me! നല്ലോണം പഠിച്ചിട്ടും ഞാന്‍ തോറ്റു. പ്രീലിമിനറി സ്റ്റേജില്‍ തന്നെ. അവിടം തൊട്ടാണ് self doubt ന്റെ തുടക്കം. മൂന്നാമത്തെ attempt ഇല്‍ ഇന്റര്‍വ്യൂ സ്റ്റേജില്‍ എത്തി. എന്തൊരു ആശ്വാസം ആയിരുന്നു അന്ന് ! കൂടെ പഠിച്ചവര്‍ എല്ലാം നല്ല നിലയില്‍ എത്തി. എല്ലാവരും settle ആവുന്നു. സോഷ്യല്‍ മീഡിയ തുറക്കുമ്പോള്‍ എല്ലാവരും ഹാപ്പി. ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തു, ഹാവൂ, ഇത്തവണ ജോലി ആവുന്നതോടു കൂടി ഞാനും സെറ്റ് ആയെന്ന്.

പിന്നെ റിസള്‍ട്ട് വന്നു. തോറ്റു. മൂന്നാമത്തെ തോല്‍വി. മൂന്നാമത്തെ attempt ആവുമ്പോഴേക്കും ആളുകള്‍ ചോദിച്ചു തുടങ്ങും- ' എത്ര പഠിച്ചിട്ടും പാസ്സായില്ലെ? '. ' ഇത്തവണയും തോറ്റോ? ', 'കിട്ടിയില്ല അല്ലെ? '. പിന്നെ പിന്നെ എല്ലാരേയും ഫേസ് ചെയ്യാന്‍ മടിയാവും. എവിടെയും പോവാതെ ആവും. Social distancting ! ഹി ഹി ഹി..

പെണ്‍കുട്ടി ആയതു കൊണ്ടു അടുത്തത് കല്യാണമാണ്. കല്യാണം കഴിക്ക്. 26 ആയി. Parents മാട്രിമോണിയല്‍ ഉണ്ടാക്കുന്നു. അവരെ എങ്ങനെ കുറ്റപ്പെടുത്തും ! അവരുടെ മീതെയും അത്ര തന്നെ പ്രഷര്‍ ഉണ്ട്. നല്ല ആലോചനകള്‍ വരുന്നു. സ്വന്തം അസ്തിത്വവും വ്യക്തിത്വവും തെളിയിക്കാതെ, 'പാത്രം കഴുകിയതിനു ശേഷം മാത്രം ബേക്കറി തുടങ്ങാന്‍ അനുവാദമുള്ള' ഒരു പെണ്ണാവാന്‍ ഞാനും.

അതിനു സമ്മതിക്കാതെ വരുമ്പോള്‍ ബന്ധുക്കളുടെ മുന്നില്‍ (പാവം എന്റെ parents, അവര്‍ക്ക് ഈ രക്തത്തില്‍ പങ്കില്ല !) ഞാന്‍ ഒരഹങ്കാരിയും അനുസരണ ഇല്ലാത്തവളുമായി മാറുന്നു ( സ്‌നേഹം കൊണ്ടാവാം അല്ലെങ്കില്‍ എന്റെ future ഓര്‍ത്തുള്ള tension കൊണ്ടാവാം ). Repeated തോല്‍വികളുടെ ഇടയ്ക്ക് സമാധാനം and സന്തോഷം മെയിന്‍ ആയി ഫുഡ് അടിയില്‍ കണ്ടെത്തിയ ഞാന്‍ by now ഒരു 16 to 20 kg കൂടിയിരുന്നു ( from 61 to 80). So എനിക്ക് വയസ്സായി എന്നും സൗന്ദര്യം മൊത്തം പോയി എന്നും മാര്യേജ് മാര്‍ക്കറ്റില്‍ ഞാന്‍ ഔട്ട് ആണെന്നും, എന്നെ കെട്ടാന്‍ ഇനി കാലന്‍ മാത്രെ വരൂ എന്നും സ്‌നേഹം നിറഞ്ഞ കളിയാക്കലുകള്‍. ( തമാശ സിനിമകണ്ടു തിയേറ്ററില്‍ ഇരുന്നു കരഞ്ഞത് ഓര്‍ക്കുന്നു. പിന്നെ keto യും യോഗയും ഒക്കെ ചെയ്ത് I shed all that excess weight. Special thanks to Amma).

അപ്പൊ എവിടെയാ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തിയത്? മൂന്നാമത്തെ തോല്‍വി. ഇത് കഴിഞ്ഞ് within 30 days ഇല്‍ ആയിരുന്നു അടുത്ത prelims. ഞാന്‍ ഒരു ദിവസം മൊത്തം ഇരുന്നു കരഞ്ഞു. പിന്നെ ബാക്കിയുള്ള 29 days I studied for more than 18 hours a day. Prelims എഴുതി. Key വന്നപ്പോള്‍ ബോര്‍ഡറില്‍ marks. കേറും എന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചു. തോറ്റു.

പിന്നീട് മാര്‍ക്ക് വന്നപ്പോള്‍ മനസ്സിലായി, I had missed by a single mark. ആ ഒരു question, ഞാന്‍ ദൈവമേ ഇത് കറക്റ്റ് ആവണേ എന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് (fourth attempt ആയപ്പോഴേക്കും ദൈവത്തില്‍ ഒക്കെ നല്ലൊണം വിശ്വാസം വന്നിരുന്നു ) കുത്തിയ question, തെറ്റി. ഞാന്‍ തോറ്റു. അന്ന് I asked myself, ദൈവത്തിനും എന്നോട് വെറുപ്പാണോ? ദൈവത്തിനും എന്നെ വേണ്ടേ? ജീവിതത്തില്‍ എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു പരീക്ഷണം? എന്നും നന്നായി പഠിച്ച ഞാന്‍ ഒന്നും അല്ലാതെ ആയി, ആരും അല്ലാതെ ആയി, തീരാനാണോ വിധി?

ഞാന്‍ പഠിച്ച ഓരോ ബുക്കിലും എന്റെ കണ്ണീര്‍ വീണിട്ടുണ്ട്. നിങ്ങളോട് ഇത് ഇന്ന് ഞാന്‍ തുറന്നു പറയാണ്. ഒട്ടും മടിയില്ലാതെ. രാത്രി parents ഉറങ്ങി എന്ന് ഉറപ്പുള്ളപ്പോള്‍ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരുന്നു കരഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. തിരുവനന്തപുരത്ത് പദ്മനാഭ സ്വാമി ക്ഷേത്രത്തിന്റെ നടവഴികളില്‍ എത്രയോ തവണ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരുന്നിട്ടുണ്ട് ! സ്വയം കണ്ണാടിയില്‍ നോക്കാന്‍ പറ്റാതെ ആയിട്ടുണ്ട്...

ഇന്ന് ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഇതൊരു പരീക്ഷ മാത്രമാണ്. പക്ഷെ ജീവിതത്തില്‍ നമുക്ക് എല്ലാവര്‍ക്കും ഉണ്ട് നമ്മുടേതായ പരീക്ഷണങ്ങള്‍. ജോലി ആവാം. പ്രണയം ആവാം. ആരോഗ്യപ്രശ്‌നങ്ങള്‍ ആവാം. നമ്മള്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും ഉണ്ട്. പക്ഷെ സോഷ്യല്‍ മീഡിയയില്‍ usually, നമ്മള്‍ എല്ലാവരും സന്തോഷം മാത്രമാണ് പങ്കു വെയ്ക്കാറ്. അത്രെ ഉളളൂ.

എന്റെ fellow aspirants നോട് പറയാന്‍ ഉള്ളത് ഇതാണ്. Each one of you is deserving. UPSC exam ഇല്‍ ഒരുപാട് luck factor ഉണ്ട്. Chase your dream. Try your best. പക്ഷെ never define your self worth by such a narrow parameter as an exam. I made that mistake, don't do it.

ബാക്കി എല്ലാവര്‍ക്കും, ഒരുപാട് ഒരുപാട് സ്‌നേഹം, ഒരുപാട് നന്ദി. എന്റെ ഈ 'കത്തി' മൊത്തം വായിച്ചതിന്, എല്ലാത്തിനും. നിങ്ങളെ എന്നും proud ആക്കാന്‍ പറ്റുന്ന ഒരു നല്ല civil servant ആയി മാറാന്‍ ഈശ്വരന്‍ എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ. Thank you.