ഇന്റർവ്യൂവിൽ മലയാളികൾ വരുത്തുന്ന തെറ്റുകൾ

നമ്മുടെ യുവജനങ്ങളിൽ നല്ല പങ്കിനു ഭാഷാപ്രയോഗത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ അലക്ഷ്യഭാവമാണ്. ആശയം പകർന്നു നൽകിയാൽപ്പോരേ, എന്തിന് ഭാഷയുടെ തലനാരിഴ കീറി തല പുണ്ണാക്കുന്നു എന്നതാണു പലരുടെയും സമീപനം. തനിക്കു തെറ്റ് വരില്ലെന്ന ചിന്ത മൂലം ശരിയെന്ന മട്ടിൽ തോന്നിയതെല്ലാം തുറന്നടിക്കുകയും ചെയ്യും. പല മൽസരപ്പരീക്ഷകളിലും ഉയർന്ന സ്കോർ നേടണമെങ്കിൽ ഭാഷ കൃത്യതയോടെ പ്രയോഗിക്കാൻ ശീലിച്ചേ മതിയാകൂ. മലയാളത്തിലെയും ഇംഗ്ലിഷിലെയും തെറ്റു കണ്ടെത്താനോ തിരുത്തിക്കാട്ടാനോ ഉള്ള ചോദ്യങ്ങൾ ചില പരീക്ഷകളിലുണ്ട്. ഉപന്യാസരീതിയിലുള്ള പരീക്ഷകളിൽ, വ്യാകരണത്തെറ്റ് ഒഴിവാക്കുന്നതിനെക്കാൾ പ്രധാനമായി മറ്റൊന്നുണ്ട്. കഴിയുന്നത്ര ചുരുക്കിയെഴുതി, പരമാവധി വിവരങ്ങൾ നിർദ്ദിഷ്ടസമയത്തിൽ നൽകുക. ഇതിനു ഭാഷാപ്രാവീണ്യം വേണം. ആശയപ്രകടനത്തിൽ വ്യക്തതയും കൃത്യതയും പുലർത്തുന്നതും പ്രധാനം. ചെറിയ കാര്യങ്ങളിലും ശ്രദ്ധിച്ചെങ്കിലേ കൃത്യത കൈവരിക്കാനാവൂ. ഒറ്റ രാത്രി കൊണ്ടു ഭാഷ ശുദ്ധമാക്കാൻ ആർക്കും കഴിയില്ലെന്നും ഓർക്കാം.

നന്നായി പറയാൻ അറിയില്ലെങ്കിൽ...
എഴുതി ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നതിൽ മാത്രമല്ല, ഇന്റർവ്യൂവിലും ഗ്രൂപ്പ് ചർച്ചയിലും ഭാഷാപ്രാവീണ്യത്തിനു പ്രസക്തിയുണ്ട്. ഉള്ളിലുള്ള ആശയം പറഞ്ഞൊപ്പിക്കാൻ കഷ്ടപ്പെടുന്ന പല ഉദ്യോഗാർഥികളെയും ഇന്റർവ്യൂ വേളയിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഉള്ള വിവരം ഉദ്യോഗാർഥിക്കു കൃത്യമായി പറയാൻ കഴിയുന്നില്ലല്ലോ എന്ന് തോന്നിയ സന്ദർഭങ്ങൾ. ശരാശരി ഏഴു മിനിറ്റ് ഓരോ ഉദ്യോഗാർഥിക്കും നൽകാമെന്ന് മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചു നടത്തുന്ന ഇന്റർവ്യൂവിലെത്തുന്നയാൾ വെറുതേ വാക്കുകൾ പെരുപ്പിക്കുകയും വാക്കു കിട്ടാതെ മുക്കിയും മൂളിയും പറയുകയുമാണെങ്കിൽ, അറിയാവുന്നതുപോലും വേണ്ടവിധം പറഞ്ഞുതീർക്കാനാകാതെ ആശയപ്രകടനം മോശമായിത്തീർന്ന് അന്യഥാ കിട്ടുമായിരുന്ന സ്കോർ കിട്ടാതെ പോകും.

പൊതുവേ കണ്ടുവരുന്ന ചില വികലരീതികൾ കാണുക
പലരും ഇംഗ്ലിഷ് വാക്യങ്ങൾ തുടങ്ങുന്നത് Actually, Basically, As you know, I think തുടങ്ങിയ പ്രയോഗങ്ങിലുടെയാവും. ഇടയ്ക്കിടെ ഇവ ആവർത്തിച്ചുകൊണ്ടുമിരിക്കും. There is no doubt that, I am sure Sir, I shall explain it, If you ask me whether എന്ന രീതിയിലുള്ള മുഖവുരകളും ഒഴിവാക്കാം. ഇതു നിസാരമല്ല; പരിമിതസമയത്തിനുള്ളിൽ പരമാവധി പോയിന്റുകൾ പറയേണ്ട ഗ്രൂപ്പ് ചർച്ചയിലും മറ്റും അതീവ പ്രധാനം.

പലരും വാക്യങ്ങൾ നീട്ടിനീട്ടി എവിടെ എങ്ങനെ തുടങ്ങിയെന്നോർക്കാതെ തപ്പിത്തടയുന്നു. കുറിയ വാക്യങ്ങളായാൽ, തെറ്റ് കുറയും. എഴുതുമ്പോൾ ഒരു ഖണ്ഡികയിൽ ഒരാശയം മാത്രം എന്ന മട്ടാണെങ്കിൽ വായിക്കുന്നയാൾ പോയിന്റുകളെല്ലാം ശ്രദ്ധിക്കാനുള്ള സാധ്യതയേറും.

ഇതെല്ലാം സാധ്യമാകണമെങ്കിൽ, ഭാഷയുടെ അടിസ്ഥാനകാര്യങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു വായിക്കുകയും പറയുകയും എഴുതുകയും ചെയ്യുന്നതു ശീലമാക്കണം. എനിക്കു തെറ്റു വരാമെന്നോർക്കുകയും അതു തിരുത്താൻ തയാറായിരിക്കുകയും വേണം.

ചിലർ ഇംഗ്ലിഷും മലയാളവും പറയേണ്ടതുപോലെ പറയുകയും എഴുതേണ്ടതുപോലെ എഴുതുകയും ചെയ്യുന്നു. ചിലർ അച്ചടി ഭാഷയിൽ ഇംഗ്ലിഷ് സംസാരിക്കുന്നു. മറ്റു ചിലരാകട്ടെ പ്ലീസ്, താങ്ക്യൂ, സോറി മുതലായവ മാത്രം ഇംഗ്ലിഷിലും ബാക്കിയൊക്കെ മലയാളത്തിലും പറയുന്നു. സർവസാധാരണമായ മലയാളപദങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിൽതന്നെയും ഇംഗ്ലിഷ് പദങ്ങൾ സ്ഥാനത്തും അസ്ഥാനത്തും ഇടകലർത്തി എഴുതുകയും പറയുകയും ചെയ്യുന്നവരായി പലരും നമ്മുടെ കൂട്ടത്തിലുണ്ട്. ‘‘ഫാമിലിക്ക് കോൾഡ് ആയതിനാൽ കഴിഞ്ഞ സൺഡേ ഈവനിങ് വോക്ക് ക്യാൻസൽ ചെയ്തു’’ എന്ന മട്ടിൽ. നിത്യജീവിതത്തിൽ ഇതുകൊണ്ടു തകരാറില്ല. പക്ഷേ ഇതു മാത്രം ശീലമാക്കിയവർ ഗൗരവത്തോടെ കൈകാര്യം ചെയ്യേണ്ട ഇന്റർവ്യൂവിലും ഗ്രൂപ്പ് ചർച്ചയിലും നല്ല ജോലി കിട്ടി പ്രഫഷനലായി സംസാരിക്കേണ്ട സന്ദർഭങ്ങളിലും വലിയ പ്രയാസം നേരിടേണ്ടിവരാം.