ചാപിള്ള

അറിഞ്ഞില്ല ഉണ്ണീ നിൻ പേറ്റുനോവെന്നിൽ 

അറിഞ്ഞ നോവൊന്നുമേ താങ്ങീടില്ലെന്നിൽ

അറിഞ്ഞു ഞാൻ നിൻ ചലനങ്ങൾ എന്നിൽ 

അറിഞ്ഞീല ഞാൻ നിൻ കരസ്പർശം എന്നിൽ

കണ്ടീല്ല ഉണ്ണീ നിൻ മുഖവും ചിരിയും 

കണ്ടതെല്ലാമേ മായാ സ്വപ്നങ്ങളും

എണ്ണിയ ദിനങ്ങൾ കടന്നു പോയെങ്കിലും 

എണ്ണുവാൻ ദിനങ്ങൾ ഒന്നല്ല ഒരായിരം

കണ്ണാടിയിൽ കണ്ട എന്റെ നിറവയർ ഇന്നിതാ ചുക്കി ചുളിഞ്ഞ പാടുകളായ് 

മറക്കില്ല ഞാൻ എൻ പ്രാണനെ പേറിയ പത്തു മാസങ്ങൾ 

മറക്കുവാൻ ആവില്ല ഒരമ്മ തൻ വേദന

എന്നുണ്ണിയായ് നീ വിളങ്ങിടേണം ഈ വിണ്ണിൽ എന്നും 

എന്നുണ്ണിയായ് നീ മടങ്ങീടേണം ഈ മണ്ണിൽ പുനർജന്മമായ്

ചാപിള്ളയല്ല നീ ഉണ്ണീ ഈ അമ്മതൻ ഓമന പൊന്നോമന