മകളോടായ്... (കവിത)

കുഞ്ഞേ, കടം തരുക,

നിൻമിഴിയിൽ നീ ചൂടും നക്ഷത്രപ്പൊൻത്തിളക്കം,

കുഞ്ഞേ, കടം തരുക,

നിൻചിരിയിൽ പൂത്തുലഞ്ഞിടും മധുവസന്തം.

ഇരുൾ വന്നു മൂടുമീ അമ്മനഭസ്സിൻ,

കണിയാകുവാൻ, പൊൻകണിയാകുവാൻ,

കുഞ്ഞേ കടം തരുക,

ഒരുമാത്രയെൻകുഞ്ഞേ, കടം തരുക.

മകളേ, നീ പൊഴിയും മഴയേകുക,

ഉരുകുമീ അമ്മതൻ പുഴയാവുക,

കൈവിരൽ തന്നെൻ യാത്രതൻ ദിശയാവുക,

പൊൻവെയിൽ തന്നീ രാവിന്നു പകലാവുക,

മുത്തേ, നിൻ നറുതേന്മൊഴിമുത്തേകുക, 

ഉടഞ്ഞൊരീ ചിപ്പിതൻ ഉഷസ്സാവുക, 

കിലുങ്ങുംകിളിക്കൊഞ്ചലാൽ തിരയാവുക,

നുരയുംചിരിയലകളാൽ കടലാവുക.

ഉയിരേ, നിൻ പാട്ടാലെൻ കനവാവുക,

ഉറങ്ങുമീ ശംഖിന്നു സ്വരമേകുക,

ഇടനെഞ്ചിൻ മഴവില്ലാൽ നിറമേകുക,

വിതുമ്പുമീ വീണതൻ സ്മിതമാവുക,

മലരേ, നിൻ ഹൃദയത്തിൻ സ്നേഹാമൃതം,

ഒരു തീർത്ഥമഴയാകും മധുരാമൃതം,

അഴലുമെന്നാത്മാവിന്നാശാകണം,

പകരൂ, നീ ഒരു മാത്രയാ മോക്ഷാമൃതം, 

വാടിത്തളർന്നിട്ടും, പ്രിയമുള്ളവർക്കായി, 

മന്ദസ്മിതമാല്യങ്ങൾ കോർക്കും നിൻമാനസപ്പൂവുകൾ 

വാടാതിരിക്കുവാൻ, എന്നും വസന്തമായീടുവാൻ,

കാൽക്കലേക്കിടാം കുഞ്ഞേ, ഞാനീ ജന്മം പോലും, 

അത്ര മേൽ സുന്ദരം 

നിന്നമ്മയായിത്തീർന്നൊരെൻ ജന്മപുണ്യം...