പ്രണയം
Mail This Article
(കവിത )
നിന്റെ മനസ്സിന്റെ
വിളർത്ത ചുവരില്‍ ഞാന്‍
ഇന്നൊരു മുഷിഞ്ഞ
ഛായാപടമായിരിക്കാം സഖേ…
എങ്കിലും, നിറങ്ങള്‍ തന്‍
വസന്തോത്സവങ്ങളെ
ഒരുമിച്ചൊന്നായ്
വരവേറ്റവരല്ലേ നമ്മള്‍...?
എത്രയോ നിനവുകള്‍
തിണിർത്ത കൗമാരത്തിന്റെ
നിലയില്ലാ ദുഃഖക്കയങ്ങള്‍
ഒരുമിച്ചു നീന്തിയതല്ലേ നമ്മള്‍...?
ക്ഷമിക്ക നീയെന്നോട്‌...
ഒരു വാക്കോതാതെ ഞാന്‍
യൗവ്വനത്തിലേക്ക്
നമ്മില്‍ നിന്നിറങ്ങിപ്പോയ്...
അറിക നീയെന്നാലും...
വാസനിച്ചിട്ടില്ലെന്റെ
മുല്ലകളതിൽപിന്നെ
തളിർത്തിട്ടില്ലെന്റെ
ചെമ്പകക്കിനാവുകള്‍....
ഒരു ദുസ്വപ്നത്തില്‍ മാത്രം
ഞാന്നു കിടക്കും രാവാണ്‌ ഞാന്‍
മരിച്ച കമിതാക്കള്‍ പോലെ
നാമകന്നുപോയ്‌...
നിന്റ നനുത്ത പൊടിമീശ
കിരുകിരുക്കുന്നെന്റെ
വിരലില്‍,
മറന്നുവോ…
ഒരുമിച്ചു നാം
മിഴിയില്‍ വരച്ചിട്ട
പഴയ വഴിയോരക്കാഴ്ചകള്‍...?
വിശ്രാന്തികള്‍..?
വെറുക്കാനായെങ്കിലും
ഓർക്കുക ഒരു വട്ടം
അപരാധിനി എന്നു
പഴിക്കാനായെങ്കിലും ഓർക്കുക
ഇവളെ നീ...
