എഴുത്ത് – ധന്യ അജിത് എഴുതിയ കവിത

എഴുത്ത്-   നിനക്കതൊരു പകയാണ് ആണ് ;

തോല്പിച്ചവരോടും തോൽപ്പിക്കാൻ കൂട്ട് നിന്നവരോടും …

ഒരിക്കലും ജയിക്കില്ല എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ ഉള്ള പക.

പിന്നെ ആകാശവില്ലു പോലെ ഒരു പ്രണയവും ആകാം ; 

അല്ലെങ്കിൽ നേടിയെടുത്തപ്പോൾ ഇതായിരുന്നോ എന്ന്  തോന്നിപ്പോയത്? 

നഷ്ടപ്പെട്ടേക്കുമോ എന്ന് ഭയക്കുന്ന പ്രണയത്തിന്റെ  വരികൾക്

ഒരു പൊള്ളിക്കകരിഞ്ഞ മാംസത്തിന്റെ മണം തോന്നാറില്ലേ ?

അപ്പോൾ ഓക്കാനം തോന്നിയാൽ ഛർദിച്ചു  കളഞ്ഞേക്കണം.

അവൾക്കത്  കണ്ണീരു മാത്രം ആയിരുന്നു ...

ഒന്ന് പടർന്നൊഴുകാൻ പേരിനു പോലും മഷി പുരളാത്ത ..

കത്തിച്ചു കളയാൻ ആകാത്തത്രെ..

നനഞ്ഞു കീറിയ വെറും കടലാസ് കഷണങ്ങൾ .

ചിലർ ഭൂതങ്ങൾ ആണ്.

മൺകുടം തുറന്നു പോകാതെ അടച്ചു സൂക്ഷിക്കുന്നവർ .

ഓർമകളുടെ താക്കോൽ അകത്തു നിന്നും പൂട്ടി  ഇരിക്കും .... 

ആ ഇരുട്ടിൽ മിന്നാമിനുങ്ങുകൾ താക്കോൽ പഴുതിലൂടെ പുറത്തേക്ക് വരാറുണ്ട് .

ഭൂതങ്ങളുടെ കണ്ണ് വെട്ടിച്ചു ...

അതൊരു വിപ്ലവം ആകുമ്പോൾ ആണ് ;

അക്ഷരങ്ങൾ ഒച്ച ഉണ്ടാക്കുന്നത്; 

വെളുത്ത താളുകളിൽ ചുവന്ന കുതിരകൾ തലങ്ങും വിലങ്ങും പായും.

പക്ഷേ യോദ്ധാവ് മരിച്ചിരിക്കും; അല്ലേൽ കൊന്നു കളയണം .

പിറ്റേന്ന് സ്വർണ ലിപികളിൽ  അവനെ വീണ്ടും നമ്മൾക്കു എഴുതേണ്ടതല്ലേ ?

എനിക്കതു സ്വയം  യുദ്ധം ചെയ്തു വീണു  പോയവളുടെ 

ഒടുക്കത്തെ ഉറക്കമാണ്.