കുഞ്ഞുകിനാക്കൾ - ജിൻഷ ഷമീം എഴുതിയ കവിത

ഉയരെ പറക്കണം

പറന്നീ കരങ്ങൾക്ക്

താങ്ങാവണം ചൊല്ലി

താക്കീത് തന്നത് ഓർമയില്ലേ  

അറിവിൻ  കുടമേന്തീ..

മുന്നേ നടക്കണം

മാറ്റം കുറിയ്ക്കണം, എന്നോതി മാറോടു ചേർത്തതും

മറന്നു പോയോ?

നീയാണെൻ കനവെന്നുമ്മയും

നിന്നിലെൻ നിനവെന്നുരവിട്ടുപ്പയും

ആവോളം ആശകൾ തന്നതല്ലേ

എന്നിട്ടൊരു പതിനെട്ടിൻ പേരിൽ

പടിവാതിൽക്കലിപ്പുറം

പതിവായ് കണ്ട കിനാക്കളോർത്ത് കരയുന്നു ഞാനിപ്പോൾ

എന്തിനീ ലോകമേ....?

ഇളം തളിരല്ലെയവൾ ...

പൂവും തേനും കായ്ക്കും മുൻപേ ,

ആ വേരുകൾ

പിഴുതെടുക്കുന്നതെന്തിന്?

മൗനമെങ്കിലും

മറക്കാനാവാതെ,

മനതാരിൽ മറച്ചുവച്ച

കിനാക്കളുണ്ടവളിൽ

അവളും പറക്കട്ടെ,

ചിറകിട്ടുയർന്നാ- വാനിൻകോണിലിരുന്നീ ധരയെ, വേണ്ടുവോളം നുകരട്ടെ...