മനാമിലെ അതിഥി – സവാദ് മുണ്ടോൾ എഴുതിയ കവിത

ഉറക്കത്തിലാണ്ടുപോയ നേരം

എൻ മനാമിലൊരതിഥിയെ കണ്ടു

വെള്ള ലിബാസണിഞ്ഞ

പണ്ഡിത സാദൃശ്യമുള്ളൊരാൾ 

മുഖത്തോ ഈമാനിൻ പ്രഭയോ...

കൂട്ടിന്നായി തന്റെ ശിഷ്യഗണങ്ങളോ..

അവരെന്നെ ചേർത്തു പിടിച്ച നേരം 

ഉറക്ക ക്ഷീണമോ

പിടിത്തത്തിന്റെ മുറുക്കമോ

വല്ലാത്തൊരു വേദന

ശിരസ്സ് വിണ്ടുകീറും പോലെ

ശരീരമാകെ തളരുന്ന പ്രതീതി

വരണ്ട ഭൂമിയിലേക്ക്

മഴത്തുള്ളി പകരുന്ന നേരം 

ഭൂമിക്കുള്ള ആഹ്ലാദം പോലെ 

കർണപുടങ്ങളിൽ അലയടിക്കുന്ന 

തൗഹീദിൻ മന്ത്രണങ്ങൾ

ആവർത്തിച്ചുരുവിട്ടു

എൻ റൂഹും മടങ്ങി 

അലാറമിൻ അലർച്ച കേട്ടൊരാ നേരം

ഞെട്ടി പിടഞ്ഞെണീറ്റു

റൂഹോ ശരീരത്തിലുണ്ട്

മന്നവനിൽ സ്തുതിയോതി

ഈ ദിനവും തുടങ്ങി