വരിക തോഴരേ

സമയമായീ സന്ധ്യ

മയങ്ങുവാനധികമില്ലിനി

നമുക്കൽപം സല്ലപിച്ചിടാം

രാവേറെ കനക്കുംമുൻപ്,

മിഴികൾ കനംതൂങ്ങി-

യുറക്കച്ചടവിനാൽ

മെയ്യാകെത്തളർന്നിടും

മുൻപൊരു വേള

ഒന്നിച്ചിരിക്കാം,

പൊയ്പ്പോയ കാലങ്ങൾ

ഓർത്തോർത്തിരിക്കാം,

പാഴ്ക്കിനാവവയോർത്ത്

ഊറിച്ചിരിക്കാം...
 

ഇന്നലെയെത്തിരുത്തുവാനാവില്ല ;

നാളെയോ വരുവതെന്തെന്നറിഞ്ഞില്ല;

ഇന്നുമാത്രമായ്

ഈ നിമിഷത്തിന്റെ

ലഹരിയാവതും

ആഴത്തിൽ നുകർന്നിടാം...

വീരവില്ലാളി

നെപ്പോളിയൻ വീണു

വിശ്വ വിജയിയാം

അലക്സാണ്ടറും വീണു;

പിന്നെയാണീ വെറും

കറുകനാമ്പിൻ

സമാനമായുള്ള നിസ്വനാമെന്റെ തുച്ഛജീവിതം..!
 

പൂക്കളില്ല, കായ്കനിയുമില്ല; കറുകയെങ്കിലും

ഓർമ്മിച്ചിടുന്നു ഞാൻ 

തരളമാമെന്റെ 

തളിരിടും മുകുളങ്ങൾ

പ്രിയതരമെന്റെ

അമ്മിണിപ്പയ്യിനും

എന്റെ ഓമലാം

ഹരിണക്കിടാവിനും

ഏറെ പഥ്യമീ

തളിരിളം നാമ്പുകൾ

ഏകിടും ഞാനവ-

രാവോളം നുകരുമ്പോൾ

ഏറെയുദാരം

ധന്യമെൻ ജീവിതം..!
 

വരിക തോഴരേ

സമയമായീ സന്ധ്യ

മയങ്ങുവാനധികമില്ലിനി

നമുക്കൽപം സല്ലപിച്ചിടാം

ഓർമ്മതൻ മദിര നുകർന്നിടാം...

ഈ ശ്വാസനാളികൾ

നിലയ്ക്കുവാനധികസമയമില്ല..!