പ്രകൃതി... മഹാശക്തി! – സതി എഴുതിയ കവിത

മിന്നാമിനുങ്ങിലും മുക്കുറ്റിപ്പൂവിലും

മിന്നിത്തിളങ്ങുന്ന ചൈതന്യമേ

മുല്ലപ്പൂവിലും തൂവെൺമേഘത്തിലും

മധുതൂകിയ നൈർമല്യം നിറഞ്ഞും
 

നീർകണം ചാലിച്ച് പൊൻകതിർവെട്ടം

നീരണിപുൽചാർത്തിൽ പ്രഭയേകിയ

സൂര്യ കിരണങ്ങൾ തലോടിയുണർത്തും

സ്നിഗ്ധസ്പർശം ഓളങ്ങളിലല ചാർത്തി
 

സ്നേഹം ആഴ്ന്നിറങ്ങും കുളിരും കരുതലും

മെല്ലെ വീശുന്ന കാറ്റിൽ വിടരും മലരിൻമണം

മൂടിയ മഞ്ഞലയിലെ നിറചാതുരി ചൊരിയുന്ന

ചൈതന്യ രഹസ്യമേ കൈതൊഴാം പൊരുളേ
 

വാസന്ത ഋതു താളങ്ങൾ തൂകും ആമോദവും

വൈജാത്യമനേകം ശിശിരം ഹേമന്തം വർഷം

വേനലിൽ നിറയും ഗ്രീഷ്മം ആകുലതകളേറെ

വിളയാടുമീചൈതന്യം പരമാണുവിലും ഏകമാണ്
 

വേറെ ഒന്നുമില്ല എന്ന സകലതും ഒന്നെന്ന ഭാവം

വിശ്വം കാക്കുന്ന ജ്യോതിർ സ്ഫുരണമേ എങ്ങും

വിളങ്ങുന്ന തത്വസ്വരൂപമേ അജ്ഞാനം നീക്കി 

വിളക്കായി ഞങ്ങൾക്ക് നേർവഴി കാണിച്ച് നയിക്കൂ