അഗ്നിശുദ്ധി – സജിനി മനോജ് എഴുതിയ കവിത
കാലം കൊഴിച്ചിട്ട കാട്ടുപൂവ് പണ്ട് കാറ്റിൽ തളിരാട്ടി നിന്നിരുന്നു കദനങ്ങളേറെയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും കാഞ്ചനച്ചേലിൽ പുഞ്ചിരിതൂകി കാടന്റെ ഹൃദയം കവർന്നിരുന്നു കാത്തിരുന്ന കടലും കടൽപ്പറവയും കാറ്റിനോട് ചൊല്ലിയ കഥകേട്ട് കശ്യപപുത്രനും കാർമേഘശീലയിൽ മുഖം മറച്ചു കണ്ണീർ വാർത്തു വിൺചാപം കുലച്ചു ദംഷ്ട്ര
കാലം കൊഴിച്ചിട്ട കാട്ടുപൂവ് പണ്ട് കാറ്റിൽ തളിരാട്ടി നിന്നിരുന്നു കദനങ്ങളേറെയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും കാഞ്ചനച്ചേലിൽ പുഞ്ചിരിതൂകി കാടന്റെ ഹൃദയം കവർന്നിരുന്നു കാത്തിരുന്ന കടലും കടൽപ്പറവയും കാറ്റിനോട് ചൊല്ലിയ കഥകേട്ട് കശ്യപപുത്രനും കാർമേഘശീലയിൽ മുഖം മറച്ചു കണ്ണീർ വാർത്തു വിൺചാപം കുലച്ചു ദംഷ്ട്ര
കാലം കൊഴിച്ചിട്ട കാട്ടുപൂവ് പണ്ട് കാറ്റിൽ തളിരാട്ടി നിന്നിരുന്നു കദനങ്ങളേറെയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും കാഞ്ചനച്ചേലിൽ പുഞ്ചിരിതൂകി കാടന്റെ ഹൃദയം കവർന്നിരുന്നു കാത്തിരുന്ന കടലും കടൽപ്പറവയും കാറ്റിനോട് ചൊല്ലിയ കഥകേട്ട് കശ്യപപുത്രനും കാർമേഘശീലയിൽ മുഖം മറച്ചു കണ്ണീർ വാർത്തു വിൺചാപം കുലച്ചു ദംഷ്ട്ര
കാലം കൊഴിച്ചിട്ട കാട്ടുപൂവ് പണ്ട്
കാറ്റിൽ തളിരാട്ടി നിന്നിരുന്നു
കദനങ്ങളേറെയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും
കാഞ്ചനച്ചേലിൽ പുഞ്ചിരിതൂകി
കാടന്റെ ഹൃദയം കവർന്നിരുന്നു
കാത്തിരുന്ന കടലും കടൽപ്പറവയും
കാറ്റിനോട് ചൊല്ലിയ കഥകേട്ട്
കശ്യപപുത്രനും കാർമേഘശീലയിൽ
മുഖം മറച്ചു കണ്ണീർ വാർത്തു
വിൺചാപം കുലച്ചു ദംഷ്ട്ര കാട്ടി
മഴയക്ഷിയായ് പെയ്തുറഞ്ഞുതുള്ളി
ചുട്ടുപഴുപ്പിച്ച കനൽക്കാട്ടിൽ നീരൂറ്റി
അഗ്നിശുദ്ധി വരുത്തിയ ഭൂവവളെ
ആറിതണുപ്പിക്കാൻ വസന്തം വിരിയിക്കാൻ
പുതിയൊരു തലമുറവാർത്തെടുക്കാൻ.