പാവക്കൂത്ത് – രൂപലേഖ എഴുതിയ കവിത

ജീവിതമൊരു പാവക്കൂത്ത് അജ്ഞാതമാം ഏതോ വിരൽകളിൽ കോർത്ത നൂലിഴകളിൽ കെട്ടി ഞാത്തിയ പാവ രൂപങ്ങൾ നാമെല്ലാം ഉടലുകൾ ചലിക്കുന്നു ആ ചലനമൊരു ഭാഷയാകുന്നു അദൃശ്യനായൊരു കൂത്തുകവി പാടുന്ന വരികളിൽ നിഴലാട്ടമാടുന്ന തോൽപാവകൾ വെളിച്ചത്തിൻ നേർമുഖത്തിൽ ഒരേ താളത്തിൽ ചലിക്കുമ്പോൾ ഇരുളിൽ ആടുന്ന

ജീവിതമൊരു പാവക്കൂത്ത് അജ്ഞാതമാം ഏതോ വിരൽകളിൽ കോർത്ത നൂലിഴകളിൽ കെട്ടി ഞാത്തിയ പാവ രൂപങ്ങൾ നാമെല്ലാം ഉടലുകൾ ചലിക്കുന്നു ആ ചലനമൊരു ഭാഷയാകുന്നു അദൃശ്യനായൊരു കൂത്തുകവി പാടുന്ന വരികളിൽ നിഴലാട്ടമാടുന്ന തോൽപാവകൾ വെളിച്ചത്തിൻ നേർമുഖത്തിൽ ഒരേ താളത്തിൽ ചലിക്കുമ്പോൾ ഇരുളിൽ ആടുന്ന

ജീവിതമൊരു പാവക്കൂത്ത് അജ്ഞാതമാം ഏതോ വിരൽകളിൽ കോർത്ത നൂലിഴകളിൽ കെട്ടി ഞാത്തിയ പാവ രൂപങ്ങൾ നാമെല്ലാം ഉടലുകൾ ചലിക്കുന്നു ആ ചലനമൊരു ഭാഷയാകുന്നു അദൃശ്യനായൊരു കൂത്തുകവി പാടുന്ന വരികളിൽ നിഴലാട്ടമാടുന്ന തോൽപാവകൾ വെളിച്ചത്തിൻ നേർമുഖത്തിൽ ഒരേ താളത്തിൽ ചലിക്കുമ്പോൾ ഇരുളിൽ ആടുന്ന