കൂട്ടുകാരല്ലാത്ത കൂട്ടുകാർ – വിശാഖ് കടമ്പാട്ട് എഴുതിയ കവിത
ഞങ്ങൾ കൂട്ടുകാരല്ല. കാണുമ്പോൾ കൂട്ട് കൂടുന്ന ഞങ്ങൾ കൂട്ടുകാരാണ്. വർഷങ്ങൾക്കപ്പുറം പരിചയമുള്ള ഞങ്ങൾ പരിചയക്കാരല്ല. ഒറ്റമുറിയിൽ കഥകൾ പറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ പരിചയപ്പെടാറുണ്ട്. മാസത്തിലൊരിക്കൽ വിശേഷം തിരക്കുമ്പോഴും ഞങ്ങൾ പരിചയപ്പെടാറുണ്ട്. എങ്കിലും ഞങ്ങൾ പരിചയക്കാരല്ല. ഞങ്ങൾ
ഞങ്ങൾ കൂട്ടുകാരല്ല. കാണുമ്പോൾ കൂട്ട് കൂടുന്ന ഞങ്ങൾ കൂട്ടുകാരാണ്. വർഷങ്ങൾക്കപ്പുറം പരിചയമുള്ള ഞങ്ങൾ പരിചയക്കാരല്ല. ഒറ്റമുറിയിൽ കഥകൾ പറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ പരിചയപ്പെടാറുണ്ട്. മാസത്തിലൊരിക്കൽ വിശേഷം തിരക്കുമ്പോഴും ഞങ്ങൾ പരിചയപ്പെടാറുണ്ട്. എങ്കിലും ഞങ്ങൾ പരിചയക്കാരല്ല. ഞങ്ങൾ
ഞങ്ങൾ കൂട്ടുകാരല്ല. കാണുമ്പോൾ കൂട്ട് കൂടുന്ന ഞങ്ങൾ കൂട്ടുകാരാണ്. വർഷങ്ങൾക്കപ്പുറം പരിചയമുള്ള ഞങ്ങൾ പരിചയക്കാരല്ല. ഒറ്റമുറിയിൽ കഥകൾ പറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ പരിചയപ്പെടാറുണ്ട്. മാസത്തിലൊരിക്കൽ വിശേഷം തിരക്കുമ്പോഴും ഞങ്ങൾ പരിചയപ്പെടാറുണ്ട്. എങ്കിലും ഞങ്ങൾ പരിചയക്കാരല്ല. ഞങ്ങൾ
ഞങ്ങൾ കൂട്ടുകാരല്ല.
കാണുമ്പോൾ കൂട്ട് കൂടുന്ന
ഞങ്ങൾ കൂട്ടുകാരാണ്.
വർഷങ്ങൾക്കപ്പുറം പരിചയമുള്ള
ഞങ്ങൾ പരിചയക്കാരല്ല.
ഒറ്റമുറിയിൽ കഥകൾ
പറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോൾ
ഞങ്ങൾ പരിചയപ്പെടാറുണ്ട്.
മാസത്തിലൊരിക്കൽ വിശേഷം
തിരക്കുമ്പോഴും ഞങ്ങൾ
പരിചയപ്പെടാറുണ്ട്.
എങ്കിലും ഞങ്ങൾ പരിചയക്കാരല്ല.
ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച്
യാത്രകൾ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.
വാക്കുകൾ കുറവുള്ള യാത്രകൾ.
അപരിചിതരായ ഞങ്ങൾ
വൈകുന്നേരങ്ങളിൽ മാത്രം
നഗരത്തിന് കുറുകെ നടക്കാറുണ്ട്.
ചായപ്പീടികയ്ക്ക് മുന്നിൽ
കണ്ടുമുട്ടാറുണ്ട്.
തെരുവോരത്തെ ചായ
സൽക്കാരത്തിൽ ഞങ്ങൾ
ദിവസങ്ങളോളം സംസാരിച്ചിരിക്കും.
ഞങ്ങൾ കലഹിച്ചിട്ടില്ല.
അതിരുകൾ വരച്ചിട്ടില്ല.
ഞങ്ങളില്ലാത്ത നേരങ്ങളിൽ
പതിനഞ്ചാം മുറിയിൽ
കണക്കും സാഹിത്യവും
മിണ്ടിയും പറഞ്ഞുമിരിക്കും.
നിമിഷങ്ങളിൽ സംസാരിക്കുന്ന
ഞങ്ങൾ കൂട്ടുകാരല്ല.
രണ്ട് താക്കോൽ കഷണങ്ങൾ
തിങ്ങിപ്പാർക്കുന്ന നാല്
ചുവരുകൾക്കുള്ളിലെ
പേരുകളറിയാവുന്ന
പരിചയക്കാരല്ലാത്ത
രണ്ട് വല്ല്യ കൂട്ടുകാർ.