14കാരിയെ ചൂണ്ടി താലിബ് പറഞ്ഞു: അവളെ കൂടെ വിടണം; കുട്ടികൾക്കും ക്രൂരപീഡനം

ഈ വാർത്ത കാട്ടുതീപോലെ മലിസ്ഥാനിലെത്തിയപ്പോൾതന്നെ ഇരുപത്തിയൊന്നുകാരി ഫാത്തിമയെയുംകൊണ്ടു കുടുംബം വീടുവിട്ടു. ഫാത്തിമ 7 മാസം ഗർഭിണിയാണെന്നതൊന്നും താലിബാൻ കണക്കാക്കില്ലെന്നവർക്കറിയാം. നിറവയറുമായി രാവും പകലും നടന്ന് ഗസ്നിയിലെത്തിയപ്പോൾ അവർ ആശ്വസിച്ചു. എങ്ങനെയെങ്കിലും കാബൂളിലെത്തണം, സുരക്ഷിതരാകണമെന്ന് അവൾ പറഞ്ഞതായി ദ് ഗാർഡിയൻ പത്രം ദിവസങ്ങൾക്കു മുൻപു റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തതു വായിച്ചപ്പോൾ ഒരു പിടച്ചിൽ. കാബൂളും അവർ കൈക്കലാക്കിക്കഴിഞ്ഞു – ഫാത്തിമ ഇപ്പോൾ ജീവനോടെ ഉണ്ടാകുമോ? അവളെ അവർ പിച്ചിച്ചീന്തിക്കാണുമോ?

താലിബാനിൽ അംഗമായ ഓരോ പുരുഷനും ഒട്ടേറെ സ്ത്രീകളെ സ്വന്തമാക്കാൻ അവകാശമുണ്ടത്രേ. കൊച്ചുകുട്ടികളെന്നു പോലും പരിഗണിക്കാതെ ബലാൽസംഗം ചെയ്യുന്നവരും കൂട്ടത്തിലുണ്ടെന്നു പറയുന്നത് സബീനയാണ്. ഇപ്പോൾ 38 വയസ്സുള്ള സബീനയ്ക്ക് 1996–2001 കാലത്തെ താലിബൻ ക്രൂരതകൾ നല്ലവണ്ണം അടുത്തറിയാം. നിർബന്ധിച്ചു താലിബാൻ സംഘാംഗങ്ങളെ വിവാഹം കഴിപ്പിക്കുന്ന സ്ത്രീകളെ പാക്കിസ്ഥാനിലെ വസീറിസ്ഥാനിലെത്തിച്ച് കർശന മതപഠന ക്ലാസുകൾ നൽകുമെന്നും അങ്ങനെ അവരെ ‘ശുദ്ധീകരിച്ച്’ യഥാർഥ മു‌സ്‌ലിം സ്ത്രീകളാക്കുമെന്നും കഴിഞ്ഞദിവസം താലിബാൻ പുറത്തിറക്കിയ കുറിപ്പിൽ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

ബുർഖ ധരിച്ചിട്ടും നസ്‌നിനെ അവർ കൊന്നു

ബുർഖ ധരിച്ച് ഇരുപത്തിയൊന്നുകാരി നസ്‌നിൻ പുറത്തിറങ്ങിയത് ഏതെങ്കിലും വണ്ടിയിൽ കയറി സുരക്ഷിത സ്ഥലത്തേക്കു പോകാനാണ്. പക്ഷേ, പുറംതുളച്ചെത്തിയ വെടിയുണ്ട അവളെ ചെമ്മണ്ണിൽ വീഴ്ത്തിക്കളഞ്ഞു. മരണത്തിലേക്ക് അവളെ തള്ളിവിട്ട താലിബാൻകാരൻ ആക്രോശിച്ചത് ഇങ്ങനെയാണ്,‘ആൺതുണയില്ലാതെ പുറത്തിറങ്ങിയതിനും പാദം മുഴുവൻ മൂടാത്ത ചെരിപ്പിട്ടതിനും ആണ് ഈ ശിക്ഷ’. ഈ ആക്രോശമുൾപ്പെടെ റേഡിയോ ആസാദിയിലൂടെ പുറത്തുവന്നതിനു പിന്നാലെ റേഡിയോ നിശ്ശബ്ദമായി.

10 വയസ്സിനു മുകളിലുള്ള പെൺകുട്ടികൾ സ്കൂളിൽ പോകരുതെന്നാണു താലിബാൻ നിയമം. അതുവരെ അവർക്കു മതപാഠശാലകളിൽ പഠിക്കാം. സ്കൂളുകൾ തീയിട്ടു നശിപ്പിക്കുന്ന കാഴ്ചയാണിപ്പോൾ അഫ്ഗാനിൽ. ബ്യൂട്ടിപാർലറുകളുടെയും സലോണുകളുടെയുമെല്ലാം പുറത്തെ ചിത്രങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടെ കരിയും പെയിന്റും ഒഴിച്ചു മറച്ചിരിക്കുന്നു. സ്ത്രീകളുടെ അലങ്കാരങ്ങൾ വിറ്റിരുന്ന കടകളെല്ലാം പൂട്ടിക്കഴിഞ്ഞു.

പ്രശസ്ത അഫ്ഗാൻ എഴുത്തുകാരൻ ഖാലിദ് ഹുസൈനി പറയുന്നു

‘പടിഞ്ഞാറൻ അഫ്ഗാനിലെ ഹേറാത്തിൽ എന്റെ കസിൻ ഉണ്ട്. അവളും ‍ഞാനും എഴുപതുകളിൽ ഒരുമിച്ചാണു വളർന്നത്. റിക്കോർഡർ പാട്ടിട്ട് ഞങ്ങൾ ഡാൻസ് കളിക്കുമായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ 50 വർഷമെങ്കിലുമായി അവരെ കണ്ടിട്ട്. തിളങ്ങുന്ന പച്ചക്കണ്ണുകളും ആരിലേക്കും പടർന്നുപിടിക്കുന്ന ഓമനത്തമുള്ള ചിരിയുമുള്ള മിടുക്കിയായാണ് അവൾ എന്റെ ഓർമകളിൽ. കഴിഞ്ഞദിവസം  ഞാനവളെ ഫോണിൽ വിളിച്ചു. ഭയപ്പാടായിരുന്നു ആ ശബ്ദത്തിൽ. മുതിർന്ന മക്കൾ ഹേറാത്തിൽനിന്ന് കാബൂളിലേക്ക് ഓടിപ്പോയിരിക്കുന്നു. അവർ തത്കാലത്തേക്കു രക്ഷപ്പെട്ടെന്നു കരുതാം (താലിബാൻ കാബൂൾ പിടിക്കുന്നതിനു മുൻപായിരുന്നു ആ ഫോൺ സംഭാഷണം). 

ചെറിയ മകനുമൊത്ത് അവൾ ഹേറാത്തിൽ തനിച്ചാണ്. അവിടെ താലിബാൻ പതാക പാറുന്നുണ്ട്. എന്റെ ഹൃദയം നുറുങ്ങി. നിസ്സഹായതയുടെ വേദന. അവളെയോർത്തു ഞാൻ വേദനിക്കുന്നു. വീടുവിട്ടോടുന്ന ലക്ഷക്കണക്കിന് അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻകാരെയോർത്തു വേദനിക്കുന്നു. അവരെവിടെപ്പോകും? അവർക്കെന്തു സംഭവിക്കും? ആർക്കുമറിയില്ല. അഫ്ഗാൻ സഹോദരിമാരെക്കുറിച്ചാണ് എന്റെ വിങ്ങൽ ഏറെയും. മറ്റാരെക്കാളും നഷ്ടം അവർക്കാണുണ്ടാവുക.

പൊതുസ്ഥലത്തെ ചാട്ടയടികൾ, കൈവെട്ടലുകൾ, വധശിക്ഷകൾ, ചരിത്രയിടങ്ങളെ തകർക്കൽ – അങ്ങനെ മുൻപത്തെ താലിബാൻ കാലത്തെ ചിത്രങ്ങൾ പലതുണ്ട് മനസ്സിൽ. പക്ഷേ, എന്റെ മനസ്സിനെ ഇന്നും ഉലയ്ക്കുന്നതു മറ്റൊന്നാണ് – ബുർഖയിട്ട ഒരു സ്ത്രീയെ ഒരു താലിബ് തലങ്ങും വിലങ്ങും തല്ലുന്നു. സ്ത്രീകളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യവും ജീവിതവും അവർ കവർന്നെടുത്തിരുന്നു. ഒന്നു ചിരിക്കാനോ മുഖം പുറത്തുകാണിക്കാനോ നഖങ്ങളിൽ ചായം പുരട്ടാനോ പഠിക്കാനോ ജീവിക്കാനോ ജോലിക്കു പോകാനോ ഒന്നും ആ സ്ത്രീകൾക്ക് അനുവാദമില്ല.

ഇതാണോ എന്റെ ബന്ധുവിനെയും കാത്തിരിക്കുന്നത്? അവളുടെ മകളെ കാത്തിരിക്കുന്നത്? അതുപോലെ ആയിരക്കണക്കിന് ധീരരായ അഫ്ഗാൻ വനിതകളെ? 20 വർഷം കൊണ്ട് അവർ കഷ്ടപ്പെട്ടുണ്ടാക്കിയതെല്ലാം നഷ്ടമാകുമോ? അവർ ഇനിയും നിരത്തുകളിൽ അടികൊള്ളേണ്ടി വരുമോ? ചിലർ പറയുന്നു താലിബാൻ മാറിയിട്ടുണ്ടെന്ന്. പക്ഷേ, അതു സത്യമാണോ? ഹേറത്തിൽ നിന്നു പുറത്തുവന്ന ചിത്രങ്ങൾ എന്നോടു പറയുന്നത് അല്ല എന്നാണ്. ഇനി എന്താകും നാളെ? അറിയില്ല. ഇന്ന് ഞാൻ അവരോടൊപ്പം സങ്കടപ്പെടുന്നു. എല്ലാ പ്രതീക്ഷകളും സ്വപ്നങ്ങളുമറ്റ അഫ്ഗാൻ ജനതയുടെ ദുഃഖത്തിൽ പങ്കുചേരുന്നു.’ അഭയാർഥിയായിരുന്ന ഹുസൈനിക്ക് അഫ്ഗാൻ അകലെയുള്ള കാഴ്ചയല്ലല്ലോ, അടുത്തുള്ള നീറ്റലാണല്ലോ.

കണ്ണിലിപ്പോഴും അന്നത്തെ ക്രൂരതകൾ

ഘാസി സ്പോർട്സ് സ്റ്റേഡിയത്തിൽ 30,000 കാണികളുടെ മുന്നിലാണ് 1999ൽ താലിബാൻ 7 കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ അമ്മയെ പരസ്യമായി വധിച്ചത്. ഭർത്താവിനെ കൊന്നെന്നതായിരുന്നു കുറ്റം. 3 വർഷം ജയിലിലിട്ടു കൊല്ലാക്കൊല ചെയ്തിട്ടും അവർ മാപ്പു പറഞ്ഞില്ല. മകളായിരുന്നു യഥാർഥത്തിൽ അയാളെ കൊന്നത്. ക്രൂരത സഹിക്കാനാകാതെ വന്നപ്പോൾ ചെയ്തുപോയ തെറ്റ്. അവളെ രക്ഷിക്കാനാണ് ആ അമ്മ കുറ്റമേറ്റത്. 

നെയിൽ പോളിഷ് ഇട്ടതിനു തള്ളവിരൽ മുറിക്കപ്പെട്ട സ്ത്രീ, നിയമപ്രകാരം വേഷമിടാത്തതിനു പുറത്തും കാലിലും ചാട്ടയടി കൊണ്ട പെൺകുട്ടികൾ അങ്ങനെ പലതും തൊണ്ണൂറുകളിലെ താലിബാൻ കാണിച്ചു തന്നു. ഗോത്രങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള തർക്കം തീർക്കാൻ മറു വിഭാഗത്തിലേക്കു വിവാഹം കഴിച്ചയച്ചതാണു ബിബി ആയിഷയെന്ന കൊച്ചു പെൺകുട്ടിയെ. അവിടുത്തെ ലൈംഗിക പീഡനങ്ങൾ സഹിക്കാനാകാതെ ഓടിപ്പോയതിന് അവളുടെ ചെവികളും മൂക്കും മുറിച്ചു കളഞ്ഞു താലിബാൻ.