അകലം – മാർട്ടിൻ ഫ്രാൻസിസ് എഴുതിയ കവിത
അറിഞ്ഞ ആയുസിൻ കണക്ക് പുസ്തകം കാണാതെ പോയതോ തിരഞ്ഞ നൊമ്പരം കരഞ്ഞു തീർക്കുവാൻ കഴിയാതെ പോയതോ അകലത്തിലെവിടേയോ മേഘങ്ങൾ കഥ പറഞ്ഞ മിഴിനീരിൽ അറിഞ്ഞു ഞാൻ അടുത്തില്ലെങ്കിലും അപ്പുറം അതിനുമപ്പുറം നിൻ സ്നേഹ ചിന്തകൾ കാർമേഘങ്ങളിൽ കനലുകളായി എരിയുന്നു എവിടേയും കരം നീട്ടിയാൽ കരുതനാവുന്നില്ല മിഴി പൂട്ടിയാൽ
അറിഞ്ഞ ആയുസിൻ കണക്ക് പുസ്തകം കാണാതെ പോയതോ തിരഞ്ഞ നൊമ്പരം കരഞ്ഞു തീർക്കുവാൻ കഴിയാതെ പോയതോ അകലത്തിലെവിടേയോ മേഘങ്ങൾ കഥ പറഞ്ഞ മിഴിനീരിൽ അറിഞ്ഞു ഞാൻ അടുത്തില്ലെങ്കിലും അപ്പുറം അതിനുമപ്പുറം നിൻ സ്നേഹ ചിന്തകൾ കാർമേഘങ്ങളിൽ കനലുകളായി എരിയുന്നു എവിടേയും കരം നീട്ടിയാൽ കരുതനാവുന്നില്ല മിഴി പൂട്ടിയാൽ
അറിഞ്ഞ ആയുസിൻ കണക്ക് പുസ്തകം കാണാതെ പോയതോ തിരഞ്ഞ നൊമ്പരം കരഞ്ഞു തീർക്കുവാൻ കഴിയാതെ പോയതോ അകലത്തിലെവിടേയോ മേഘങ്ങൾ കഥ പറഞ്ഞ മിഴിനീരിൽ അറിഞ്ഞു ഞാൻ അടുത്തില്ലെങ്കിലും അപ്പുറം അതിനുമപ്പുറം നിൻ സ്നേഹ ചിന്തകൾ കാർമേഘങ്ങളിൽ കനലുകളായി എരിയുന്നു എവിടേയും കരം നീട്ടിയാൽ കരുതനാവുന്നില്ല മിഴി പൂട്ടിയാൽ
അറിഞ്ഞ ആയുസിൻ കണക്ക് പുസ്തകം കാണാതെ പോയതോ
തിരഞ്ഞ നൊമ്പരം കരഞ്ഞു തീർക്കുവാൻ കഴിയാതെ പോയതോ
അകലത്തിലെവിടേയോ മേഘങ്ങൾ കഥ പറഞ്ഞ മിഴിനീരിൽ അറിഞ്ഞു ഞാൻ
അടുത്തില്ലെങ്കിലും അപ്പുറം അതിനുമപ്പുറം
നിൻ സ്നേഹ ചിന്തകൾ കാർമേഘങ്ങളിൽ കനലുകളായി എരിയുന്നു എവിടേയും
കരം നീട്ടിയാൽ കരുതനാവുന്നില്ല
മിഴി പൂട്ടിയാൽ പിരിയാനാവുന്നില്ല
ഇടയിലെവിടേയോ ബന്ധനം അന്ധമായ അകലം...
അവിടെ egilum അക്ഷരംകൊണ്ട് അശ്രു പൂജ ചെയുന്നു ഞാൻ
ഒഴുകി മാറുന്ന നൊമ്പര കടൽ തിരകൾ നിന്നിലെത്തുമെന്ന അമിത പ്രതീക്ഷയിൽ
അസ്തമയ നേരം നീ അവിടെ എത്തണം
നിൻ കാൽ വിരലുകൾ നനയുമ്പോൾ അറിയുക എന്നെ....
നീ അറിയാതെ പോകുന്ന തിരയുടെ രസം എന്റെ മിഴികളിൽ നിന്ന് അടർന്ന അകല ബാഷ്പം....