ഉടന്‍തന്നെ ഞാന്‍ അവസരോചിതമായി ഇടപെട്ടു.    

 

മിനിഞ്ഞാന്ന് രാത്രി ഞങ്ങളുടെ കോഴിക്കൂട്ടില്‍ ഈ പ്രദേശങ്ങളില്‍ പള്ളിപ്പാക്കാന്‍ എന്നുവിളിക്കുന്ന ഒരു ജന്തു കയറുകയും ഒരു കോഴിയെ കൊണ്ടുപോകുകയും ചെയ്തു. രാത്രി കോഴിക്കൂട്ടിലെ ബഹളം കേട്ട് ഞാന്‍ ലൈറ്റിട്ട് മുറ്റത്തിറങ്ങി. നാലുപാടും ടോര്‍ച്ചുമായി നടന്നു. കള്ളക്കുറുക്കന്‍റെ തന്‍റേടം കണ്ടോ?..... എന്ന് പറഞ്ഞ് ആനി എനിക്കൊപ്പം കൂടി. പിന്നെയവള്‍ പേരച്ചുവട്ടില്‍ പാതിരാത്രി ഇരുട്ടിലേക്ക് നോക്കി പാടാന്‍ തുടങ്ങി. ശപിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള ഒരു പാട്ടാണ് പാടിയത്. 

 

സനോജിന്‍റെ വീട്ടില്‍ ആടുണ്ട്. കഴിഞ്ഞയാഴ്ച അവിടുത്തെ ആട്ടിന്‍കുട്ടി ഞങ്ങളുടെ മതില്‍പ്പുറത്തൂടെ ആനിയുടെ ഓര്‍ക്കിഡ് ചെടികള്‍ക്കിടയിലൂടെ ചെമ്പരത്തി വേലി കടന്ന് മുറ്റത്തെത്തി തുള്ളിക്കളിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. നല്ല പാല്‍ പോലുള്ള രസികന്‍ രോമങ്ങളും ചുറുചുറുക്കുള്ള ഇളം പല്ലും എല്ലാം കണ്ട് ആനി ഓടിവന്ന് ഒരു വിധത്തില്‍ ആട്ടിന്‍കുട്ടിയെ പിടിച്ച് മടിയിലിരുത്തി പാടാന്‍ തുടങ്ങി. നന്ദി കൊണ്ടെന്‍റെ ഉള്ളം നന്നേ തുളുമ്പുന്നു... എന്നു തുടങ്ങുന്ന പാട്ടാണ് പാടിയത്. കുറച്ചുനേരം ആനിയുടെ പാട്ട് സഹിച്ചിരുന്നിട്ട് ആട്ടിന്‍കുട്ടി തുള്ളിച്ചാടി കുതറി ഇറങ്ങിയോടി. 

 

സിറില്‍ കാനഡയില്‍ പഠിക്കാന്‍ പോയതിനുശേഷമാണ് ആനി പാടിത്തുടങ്ങിയതെന്ന സത്യം ഞാന്‍ ഒരുപാട് നേരത്തെ ആലോചനയ്ക്കുശേഷം ഒരു ദിവസം കണ്ടെത്തി. ഈ വീട്ടില്‍ അതിരാവിലെ ഉണരുന്നത് ആനിയാണ്. മില്‍ക്ക് പാനില്‍ പാല്‍ തിളച്ചു തൂവുന്നത് നോക്കി, ജനാലകള്‍ തുറന്നിട്ട്, പാറച്ചരുവുകളില്‍ പുലര്‍കാലം പൊട്ടിവിടരുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ട് ആനി മനം നിറഞ്ഞ് പാടും. 

 

ഉഷകാലം നാം എഴുന്നേല്‍ക്കുക

പരനെ പാടിപ്പുകഴ്ത്താന്‍

 

ഒരിക്കല്‍ കാപ്പിച്ചെടികള്‍ പൂത്ത കാലത്ത് ആ കാപ്പിച്ചെടിപ്പൂക്കള്‍ മണത്തുകൊണ്ട് ആനി പാടുന്നത് ജനലിലൂടെ ഞാന്‍ നോക്കിനിന്നു. 

 

മനമേ പക്ഷിഗണങ്ങള്‍ ഉണര്‍ന്നിതാ

പാടുന്നു ഗീതങ്ങള്‍...

മനമേ... നീയും എഴുന്നേറ്റിട്ടു

പരനെ പാടിപുകഴ്ത്താം

 

സോസറുകളും ജാം കുപ്പികളും റൊട്ടിയും വെണ്ണയും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന അടുക്കളയില്‍നിന്ന് പലപ്പോഴും ആനി പാടുന്നത് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. 

 

രണ്ടാഴ്ച മുന്‍പ് ഞാന്‍ പതിവുപോലെ ഉണര്‍ന്നപ്പോള്‍ കിടക്കയില്‍ ആനിയെ കാണാനില്ല. അടുക്കളയിലും മുറ്റത്തും മറ്റൊരിടത്തുമില്ല. അയല്‍പക്കത്തെ വീടുകളില്‍ അങ്ങനെ രാവിലെ പോവുന്ന പതിവില്ല. തോട്ടത്തിലെല്ലാം നോക്കി ഊണുമുറിയില്‍ ഞാന്‍ വന്നിരുന്നപ്പോഴാണ് ഡൈനിങ് ടേബിളിലെ ഫ്ളാസ്ക്കും അതിനടിയില്‍ ചെറിയൊരു കുറിപ്പും കണ്ടത്. 

 

ഞാനൊന്ന് നടക്കാന്‍പോകുന്നു. ചായയിട്ട് വെച്ചിട്ടുണ്ട്. വരാന്‍ കുറച്ചു വൈകും.

 

ആനിക്ക് അങ്ങനെ പ്രഭാത നടത്തം ശീലമില്ല. തന്നെയുമല്ല ഞങ്ങളുടെ ഈ മലമ്പ്രദേശത്ത് അങ്ങനെ മോണിംഗ് വാക്കിന് പോകുന്നവര്‍ കുറവാണ്.

 

ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് വസ്ത്രം മാറി ആനിയെ പിന്തുടരാന്‍ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. നേരിയ വെട്ടം റബ്ബര്‍തോട്ടങ്ങളില്‍ പടര്‍ന്നു കിടക്കുന്നുണ്ട്. ട്യൂഷനുവേണ്ടി സൈക്കിളില്‍ പോകുന്ന ജോണിയുടെ മകന്‍റെ സൈക്കിള്‍ കാരിയറിലേക്ക് ചാടിക്കയറി. വഴികളിലൊരിടത്തും ആനിയെ കാണാനില്ല. പള്ളിയുടെ വളവില്‍ സൈക്കിളില്‍നിന്നും ചാടിയിറങ്ങി. പള്ളിക്കുന്ന് കയറി. സെമിത്തേരിയില്‍ ആനി നില്‍ക്കുന്നു. കരയുന്ന പോലെ ആനി മൃത്യര്‍ക്കുവേണ്ടി പാടുന്നത് ഞാന്‍ ഒളിഞ്ഞുനിന്ന് കേട്ടു. പിന്നീട് സെമിത്തേരിയിറങ്ങി ആനി വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. 

 

അത്താഴത്തിനുശേഷം ഞാന്‍ മൊബൈലുമായി, തോട്ടത്തിലെ ചീവീടുകളുടെ ഒച്ചയില്‍ ഫെയ്സ്ബുക്കും വാട്ട്സാപ്പുമൊക്കെ നോക്കിയിരിക്കുമ്പോള്‍ ആനി കമ്പിളി നൂലില്‍ പൂക്കള്‍ തുന്നിക്കൊണ്ട് മൃദുവായ ശബ്ദത്തില്‍ പാടിക്കൊണ്ടിരിക്കും. പക്ഷേ സെമിത്തേരിയിലെ പാട്ട് എന്നെ ആശങ്കയിലാഴ്ത്തി. പാടുമ്പോള്‍ അവള്‍ അനുഭവിക്കുന്ന സുഖവും പ്രശാന്തതയും തകര്‍ക്കരുത് എന്ന് എന്‍റെ മനസ്സ് പറയുന്നുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് ഈ പാട്ടുകളെക്കുറിച്ച്, ആനിയുടെ സ്തോത്രഗാനങ്ങളെക്കുറിച്ച് അവളോട് ഒന്നും ചോദിക്കരുതെന്ന് ഞാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. 

 

ആനിയുടെ സഹോദരനും സുവിശേഷ പ്രസംഗകനുമായ ഇമ്മാനുവേല്‍ പാസ്റ്ററിനോട് ഞാന്‍ ഫോണിലൂടെ ഈ കാര്യങ്ങളൊക്കെ പങ്കുവെച്ചു. ‘മനുഷ്യാത്മാവിനെ വീണ്ടെടുക്കൽ’ എന്ന പേരില്‍ ആശിഷമാരി പ്രസംഗ പരമ്പരയുമായി തിരുവല്ലയിലും കുമ്പനാടുമൊക്കെ പ്രസംഗത്തിന്‍റെ തിരക്കിനിടയിലാണെങ്കിലുംസ പാസ്റ്റര്‍ അളിയന്‍ എന്‍റെ ആശങ്കകള്‍ സശ്രദ്ധം കേട്ടു. എന്നിട്ട് പാറയില്‍ ചിരട്ടയുരച്ചതുപോലെയുള്ള ബാസ് സൗണ്ടില്‍ ഉപദേശിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. 

 

- എന്‍റെ സഹോദരാ... ദൈവരാജ്യം സമാഗതമായി എന്നതിന്‍റെ ലക്ഷണങ്ങളാ ഇതൊക്കെ. സഹോദരന്‍ ഇനിയെങ്കിലും മാനസാന്തരപ്പെട്ട് പ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്കും മറ്റും വരണം. 

 

ഞാന്‍ മൊബൈല്‍ കോള്‍ കട്ടാക്കി. തനിയെയിരുന്ന് പലതും ചിന്തിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. വിചിത്രമായ സഹചര്യങ്ങളില്‍ ഗാനാലാപനം നടത്തുന്നു എന്ന കാര്യമൊഴിച്ച് നിര്‍ത്തിയാല്‍ ആനിയുടെ പ്രവൃത്തികളെല്ലാം സാധാരണപോലെയാണ്. ആനിയുടെ ഗാനങ്ങള്‍ പിന്തുടരുന്നതിനിടയില്‍ അറിയാതെ ഞാനും സിനിമാ ഗാനങ്ങള്‍ മൂളിത്തുടങ്ങി. പഴയ യൗവനകാലത്തെപ്പോലെ പല ചലച്ചിത്രഗാനങ്ങളും മനസ്സിലേക്ക് വേഗത്തില്‍ ആ ദൃശ്യങ്ങളുടെ ചാരുതയോടെ വരാന്‍ തുടങ്ങി.  

 

കഴിഞ്ഞ ദിവസം ആനിയുടെ പാട്ടുകള്‍ക്കൊപ്പം ഞാനും മെല്ലെ പാട്ടുമൂളാന്‍ തുടങ്ങി. മരച്ചില്ലകളില്‍ ചെറിയ പറവകള്‍ പറന്നുല്ലസിക്കുന്നു. പാറകള്‍ക്ക് മുകളിലൂടെ ദേശാടനപ്പക്ഷികള്‍ പറന്നു നടക്കുന്നു. മുകളിലേക്ക് നോക്കിയാല്‍ നീല ആകാശത്ത് മേഘത്തുണ്ടുകള്‍ മെല്ലെ സഞ്ചരിക്കുന്നു. ചെടികള്‍ക്കിടയില്‍ പ്രകാശം പൂക്കളിലൂടെ കടന്നുവരുന്നു. ആനിക്കൊപ്പം ഞാനും പാടിതുടങ്ങുന്നു. പാടുന്നതിനിടയിലും അവളുടെ മനസ്സിനെക്കുറിച്ച് ഞാന്‍ ചിന്തിക്കുകയായിരുന്നു. 

 

സിറില്‍ കാനഡയ്ക്ക് പോയതില്‍ പിന്നെ ആനിയും ഞാനും തമ്മിലുള്ള വര്‍ത്തമാനം തീരെയില്ലാതായി. അവളും മകനും തമ്മിലായിരുന്നു കൂട്ട്. കാനഡയ്ക്ക് പഠനത്തിനും ജോലിക്കുമായി പോയതോടെ സത്യത്തില്‍ വീടുറങ്ങി എന്നു പറയാം. നിശബ്ദതയും പുറത്ത് തോട്ടത്തിലെ മരങ്ങളുടെ നിഴലുകളും വീടിനുള്ളില്‍ സ്ഥിരം താമസമായി. 

 

മിനിഞ്ഞാന്ന് പത്രം വായിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍ ടൈല്‍സില്‍ റബ്ബര്‍മരങ്ങളുടെ നിഴലുകള്‍ വിചിത്രരീതിയില്‍ ചിത്രം വരയ്ക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ എനിക്ക് ഭയം തോന്നി. പണ്ട് സിനിമാപ്രേമിയായി നടന്നകാലത്ത് എനിക്കേറെ പ്രിയപ്പെട്ട ഒരു പാട്ട് ഞാനുറക്കെ പാടാന്‍ തുടങ്ങി. 

 

അനുരാഗിണി ഇതാ എന്‍

കരളില്‍ വിരിഞ്ഞ പൂക്കള്‍...

 

അകത്ത് എവിടെയോനിന്ന് ആനി പാടുന്നുണ്ട്. ഒടുവില്‍ ആ സത്യം ഞാന്‍ തിരിച്ച റിഞ്ഞു. പാട്ടൊരു കൂട്ടാണ്. പാടുമ്പോള്‍ ആരും ഒറ്റയ്ക്കല്ല.

(ജേക്കബ് ഏബ്രഹാം– കഥാകൃത്ത്, നോവലിസ്റ്റ്. പത്തനംതിട്ട നെല്ലിക്കാല സ്വദേശി. കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി പുരസ്കാരം, കേരള ഭാഷാ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് പുരസ്കാരം, മാതൃഭൂമി ആഴ്ചപ്പതിപ്പ് കഥാ സമ്മാനം തുടങ്ങി നിരവധി അംഗീകാരങ്ങൾ. കുമരി, ശ്വാസഗതി, ക്രിസ്മസ് പുസ്തകം, വാൻഗോഗിന്റെ കാമുകി ഉൾപ്പടെ 12 കൃതികൾ രചിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോൾ കേരള സർക്കാർ സാംസ്കാരിക വകുപ്പ് മലയാളം മിഷനിൽ റേഡിയോ മലയാളം പ്രോജക്ട് ഹെഡായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു)

 

English Summary: Aniyude Sthothrageethangal- Story Written by Jacob Abraham