തീയെരിയുമ്പോൾ - സരിതാനാഥ് എഴുതിയ കവിത

ചുറ്റും തീയൊരുക്കി യുദ്ധം

പുകഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരുന്നു.

വിരുദ്ധാശയങ്ങൾ ,

വേറിട്ട ചിന്തകൾ,

അഭിപ്രായനൈക്യങ്ങൾ,

യുദ്ധമൊരുത്തരമായി

തലയുയർത്തി നിന്നു.

വാർദ്ധക്യം,

ഊന്നുവടികൾ ഉരച്ചു മിനുക്കി.

സിന്ദൂരം,

തീച്ചൂളയിലെരിഞ്ഞമർന്നൊഴുകി - യൊലിച്ചിറങ്ങി.

കുഞ്ഞു മിഴികൾ,

പലഹാരപ്പൊതികളെത്താത്ത രാത്രിയിരുട്ടിൻ്റെ ഇരുളിമയിൽ

വിരൽത്തുമ്പിനായ് പരതി.

പട്ടിയും പൂച്ചയും പശുവും കോഴിയും

തൊലിയൊട്ടിയ അസ്ഥികൾക്കുള്ളിൽ

പിടഞ്ഞൊടുങ്ങി .

പച്ചപ്പേന്തിയ വയലേലകളിൽ

മിസൈലുകൾ അഗ്നി വിതറി പറന്നിരമ്പി

ഇണ തേടി, കൂടു തേടി,

പറവകൾ

തീയെരിച്ച മരച്ചില്ലകളിൽ തൂവലുകളുതിർത്തു.

സ്വച്ഛശാന്തമായൊഴുകിയിറങ്ങിയ

നദിയോളങ്ങളിൽ

കറുപ്പാർന്ന വായുവും,

ചുവപ്പാർന്ന നിണവും,

ചായം കലക്കി .

അപ്പോഴും;

അധികാരമെവിടെയോ,

സുവർണക്കൊട്ടാരത്തിൽ

വിജയീ - ഭാവത്തിലുലാത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു!!