ഭൂതകാലം എനിക്ക് സുന്ദരമായ ഒരോർമച്ചെപ്പാണ്! വർത്തമാനത്തിൽ ഞാൻ കാണുന്ന മായക്കാഴ്ചകൾ അത്ഭുതകരം! ഭാവി പ്രതീക്ഷകളോ എന്റെ നീറുന്ന മനസ്സിന് മയിൽപ്പീലി സ്പർശം! ഇതെല്ലാം ചേർത്തതാണ് എന്റെയീ കഥയില്ലായമകൾ!
പാചകം ഒരു കലയാണോ? ആണെങ്കിലും അല്ലെങ്കിലും ഏത് അടുക്കളയിലും നാലു നേരവും വല്ലതുമൊക്കെ വച്ചുണ്ടാക്കിയാലല്ലേ പറ്റൂ. ഈ പണി മിക്കവാറും വീട്ടമ്മയുടെ കുത്തക തന്നെ. അപൂർവമായി പാചകം ചെയ്യുന്ന ഗൃഹനാഥന്മാർ ഇല്ലെന്നല്ല. തീർച്ചയായും ഉണ്ട്. രണ്ടുപേരും ഉദ്യാഗസ്ഥരാകുമ്പോൾ ജോലികൾ തീർത്ത് കുട്ടികളെ സ്കൂളിലേക്കയച്ച്,
എന്റെ കുട്ടിക്കാലത്ത്, അല്ല ഞാൻ കൗമാരവും യൗവ്വനവും പിന്നിടുമ്പോഴും ഞാൻ ജനിച്ചു വളർന്ന നഗരം ,അല്പം വികസിച്ച ഒരു നാട്ടിൻപുറം. തലസ്ഥാന നഗരി എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടെന്താ തിരുവനന്തപുരവും അവിടത്തെ ആളുകളും വെറും യാഥാസ്ഥിതിക മനോഭാവത്തിന്റെ അങ്ങേയറ്റം എന്നു പറഞ്ഞ് വൻനഗരങ്ങളിൽ നിന്ന് ഇടയ്ക്ക് വരുന്ന ബന്ധുക്കൾ ഞങ്ങളെ
ഓരോ പടിവാതിൽക്കലും ഒരു നേർത്ത പദവിന്യാസം കേൾക്കുന്നില്ലേ? പുതുവർഷത്തിന്റെ വരവാണ്. ഉമ്മറവാതിൽ തുറക്കുന്നതോടൊപ്പം മനസ്സിന്റെ വാതായനങ്ങളെല്ലാം തുറന്നിട്ടു നമുക്ക് വരവേൽക്കാം രണ്ടായിരത്തിയിരുപത്തൊന്നിനെ.
പുതുവത്സരപ്പിറവിയുടെ തലേന്ന് ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് ഒരു വർഷം കൂടി കഴിഞ്ഞുപോയി, ആയുസ്സിൽ നിന്നിതാ ഒരു
ലോകം മുഴുവൻ ഒരു ഉണ്ണിയുടെ ജന്മദിനം കൊണ്ടാടുമ്പോൾ മറ്റെന്തിനെക്കുറിച്ചാണ് ചിന്തിക്കാനാവുക. എത്രയോ തവണ ക്രിസ്മസ് ഓർമകൾ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. ഇത്തവണ വ്യത്യസ്തമാവട്ടെ. ഇത് കോവിഡ് കാലത്തെ ക്രിസ്മസ് അല്ലേ? എല്ലാത്തിനും നിയന്ത്രണങ്ങൾ, പരിധികൾ, പരിമിതികൾ ! എന്നാലെന്താ നമ്മുടെ മനസ്സിലെ ക്രിസ്മസിന് നക്ഷത്ര